Hai case un mes que non escribo e dende entón ainda non parou de chover. Xa aconteceu o que era inevitable e tivemos que despedir ao meu señor pai. Marchou o día 20 rodeado de xente que sempre o admirou e o quixo, a súa muller e os seus fillos.
Chove en Galiza e chove no meu corazón, esta vez con máis forza ca nunca.
